domingo, 9 de junho de 2013

caderno de apuntamientos // caderno de apontamentos


58.
cumo bien te lembras, las casas nun tenien casa de banho, cun retrete e essas cousas todas, tamien nun fazien falta, quier dezir, nun le sentiemos la falta, mas se bires bien cumo nun habie auga ancanhada nun podiemos tener nada desso; de you moça solo habie la fuonte de l lugar i alguns poços, de modo que habie ua grande scassidade d'auga: ousar muita auga para ua pessona se labar era ua stragaçon, un açago d'auga; botábamos ua pouquita nua bacie de smalte e daba para mos labarmos todos an casa a la purmanhana, que era mais tirar las remelas de ls uolhos do que labar i solo l purmeiro ye que se lababa an auga limpa, puis cumo un andaba na tierra i mui cagado, l'auga quedaba lougo puorca; apuis, al demingo labábamos ls braços i a las bezes ne l berano un cachico mais, mas nada de banhos cumo se faç agora; l cheiro a sudor era algo que fazie parte de nós i un yá nun stranhaba; lembras te de tiu Fonso que moraba eiqui delantre? el i muitos cumo el nunca tomórun banho na bida, nin ne l berano, labában-se ls pies i yá era muito; mas esso de labar i de auga ten inda muito que apuntar;
quando you naci i me criei cuntinában a ser assi ls rituales de l labaduro, cun ua defréncia: alhá la Fuonte de l Lhugar, habie dues bicas, la Bica de Riba i la Bica de Baixo.
 
//
 
como bem te lembras, as casas não tinham casa de banho, com retrete e essas coisas todas, também não faziem falta, quer dizer, não lhe sentíamos a falta, mas se vires bem como não havia água canalizada não podíamos ter nada disso; quando eu era jovem apenas havia a fonte do povo e alguns poços, de maneira que havia uma grande escassez de água: usar muita água para uma pessoa se lavar era uma estragação, um desperdício de água; deitávamos uma pouca de água numa bacia de esmalte e dava para nos lavarmos todos em casa de manhã cedo, que era mais tirar as remelas dos olhos do que lavar e apenas o primeiro é que se lavava com água limpa, pois como andávamos na terra e muito sujos, a água ficava logo suja, depois, ao domingo lavávamos os braços e por vezes um pouco mais, mas nada de banhos como se faz agora; o cheiro a suor era algo que fazia parte de nós e já não estranhávamos; lembras te do tiu Afonso que morava aqui diante? ele e muitos como ele nunca tomaram banho na vida, nem no verão, lavavam-se os pés e já era muito; isso de lavar e de água tem ainda muito que apontar;
quando eu nasci e me criei continuavam a ser assim os rituais da lavagem, com uma diferença: além da Fonte do Povo, havia duas bicas, a Bica de Cima e a Bica de Baixo.
 
 
 

Sem comentários: