quinta-feira, 31 de janeiro de 2013

busco


busco palabras
pa le dar bida al tou silenço
esse modo de falar tan tou
que nunca cabe
ne ls melhores dicionairos

deixa me al menos achar
la palabra lhágrima
cun que regar puoda
tan pesada mudeç

//

procuro palavras
para dar vida ao teu silêncio
esse jeito de falar tão teu
que nunca cabe
nos melhores dicionários

deixa-me pelo menos encontrar
a palavra lágrima
com que regar possa
tão pesada mudez


antes que se canse l tiempo // antes de se cansar o tempo




ua nuoba piele
bai te adundiando angúrrias
que l pensamiento nun para de sudar
muita calor inda falta para ua ala
que crécen mui debagar a la selombra

algo abrolha nas pisagadas de la nuite
mas inda las purmeiras pítulas
aguárdan la manhana
i nun sabes quei le faziste a las quelores
cun que le abrir la puorta al tiempo de las rosas

anquanto i nó slúbias te
pulas puntas de l mirar
regas l squecimiento
i l lhenço siempre purparado tenes
para ua nuoba çpedida

a cada die te preguntas
quantas risas
inda fázen falta
até floríren las piedras
antes que se canse l tiempo

//

uma nova pele
vai-te serenando rugas
que o pensamento não cessa de suar
ainda falta muito calor para uma asa
pois crescem lentamente à sombra

algo desponta nos passos da noite
mas ainda os primeiros renovos
aguardam a manhã
e não sabes o que fizeste das cores
com que abrir a porta ao tempo das rosas

entretanto deixas-te levar
pelos ângulos do olhar
regas o esquecimento
e o lenço sempre preparado tens
para uma nova despedida

em cada dia te perguntas
quantos sorrisos
ainda são necessários
até florescerem as pedras
antes de se cansar o tempo




quarta-feira, 30 de janeiro de 2013

l IN / o IN


para andar para qualquiera lhado l grupo tenie que formar ua carreira cun dues filas
l eissencial era l silenço, i nunca salir de la carreira
nun se podie mirar pa ls lhados que ls uolhos habien de ir dreitos i subretodo apuntados al suolo
passar pul mundo cumo se el nun eisistira era l grande ansinamiento, puis l mundo era ua cousa mala: feito por dius, este habie se lo ouferecido al diabro
un die nun fui capaç de le rejistir a la risa dua rapaza que na rue porbocaba toda la carreira
quaije lo cumbencírun de que habie sido l diabro an figura de rapaza a poner se eilhi para le agarrar ls uolhos i nunca mais ls deixar
quedou le ua mancha que tardou anhos a salir, a la custa de muito sgodar cul xabon de l pensar i muitos cuntapies na bola
muitos anhos apuis, na tropa, al fazer orde ounida, lhembrou se daqueilhas carreiras i de l diabro an figura de rapaza i dou le ua fuorte risada
l alferceç mandou lo salir de la fileira i oubrigou lo fazer cinquenta flexones
baliu le que nessa altura yá quantá que habie muorto l diabro i todo nun passou dua canseira puis l IN yá era outro

//

para andar para qualquer lado era necessário formar uma fila dupla
o essencial era o silêncio i nunca sair da fila
não se podia olhar para os lados pois os olhos deviam manter se direitos e sobretudo apontados ao chão
passar pelo mundo como se ele não existisse era o grande ensinamento, pois o mundo era uma coisa má: feito por deus, este havia-o oferecido ao diabo
um dia não foi capaz de resistir ao sorriso de uma rapariga que na rua provocava toda a fila
quase o convenceram de que tinha sido o diabo em forma de rapariga a colocar-se ali para lhe agarrar os olhos e nunca mais lhos deixar
ficou-lhe uma nódoa que demorou anos a sair, à custa de muito esfregar com o sabão do pensamento e muitos pontapés na bola
muitos anos depois, na tropa, ao fazer ordem unida, recordou-se daquelas filas e do diabo em forma de rapariga e deu uma forte gargalhada
o alferes mandou o sair da fila e obrigou-o a fazer cinquenta flexões
valeu-lhe que nessa altura já há muito tempo que tinha matado o diabo e tudo não passou de uma canseira pois o IN já era outro

la porrascada // o aguaceiro


solo l fuorte oulor a ansénsio parecie prender las pessonas 
l friu anfrisgaba se antre las lhebes nubres de fumo i agarraba se a las monedas
ne l lhençol abierto anriba las lhajas íban telincando cumo almas a caier ne l einfierno
caro custaba aqueilha reza pulas almas, la mais barata al précio de dous checharros ou cinco sardinas
l garotico abaixaba se i daba se las al cura, que iba fazendo un carramelo anriba ua mano
la outra mano iba las cuntando ou metendo al bolso al modo que las ganhaba
ne ls anterbalos agarraba ne l arremolhador i spargie auga benta frie cumo aquel fin de tarde
you lhembraba-me de l lhibro de la purmeira classe cun pratos uns anriba ls outros para daprender a cuntar
quando l carramelo era mais grande l cura daba le ua cantadela i metie lhougo cinco dua beç al bolso
las ties speitában por antre l xal negro i l lhenço de cabeça
ls homes coçában l pardo nas partes nun sei se dua mordesquina se de ls piolhos
quando s'acabórun las monedas, dixo l cura, cerrai l caixon i bamos pa l semitério
las pessonas benezírun se agradecidas por haber acabado de chober

//

apenas o forte odor a incenso parecia prender as pessoas
o frio metia se por entre as leves nuvens de fumo e agarrava-se às moedas
no lençol aberto sobre as lajes iam tilintando como almas caindo no inferno
caro custava aquela reza pelas almas, a mais barata pelo preço de dois chicharros ou cinco sardinhas
o rapazinho baixava-se e dava-as ao padre, que ia fazendo uma pilha sobre uma das mãos
a outra mão ia-as contando ou metendo ao bolso à medida que as ganhava
nos intervalos pegava no hissope e espalhava água benta fria como aquele fim de tarde
eu recordava-me do livro da primeira classe com pratos empilhados para aprender a contar
quando a pilha era maior o padre fazia uma cantoria e logo metia cinco de uma vez ao bolso
as mulheres espreitavam por entre o xaile preto e o lenço de cabeça
os homens coçavam o pardo entre as pernas não sei se de qualquer comichão se dos piolhos
quando acabaram as moedas, disse o padre, fechai o caixão e vamos embora para o cemitério
as pessoas benzeram-se agradecidas por ter acabado de chover



sábado, 26 de janeiro de 2013

la rue // a rua


pula rue d'anfáncia
las pitas scarbában l suolo
nós a la belharda

//

na rua da infância
galinhas 'scarvam o chão
e nós à bilharda



caldo // sopa


bestido d'outonho
i oulor caliente a berano
que gusto l tou caldo!

//

vestidas de outono
e quente odor a verão
que sopas as tuas!



sexta-feira, 25 de janeiro de 2013

pan // pão


cortabas l pan
çtribuído cumo un beiso
la faca ua spada

//

cortavas o pão
partilhado como um beijo
a faca uma espada


quinta-feira, 24 de janeiro de 2013

quemido // alimento


manos atrecidas
tiempo de nabos robidos
como las lhembráncias

//

mãos enregeladas
tempo de nabos roídos
como as lembranças

quarta-feira, 23 de janeiro de 2013

augas // águas


an tan duro eimbierno
bida cuorre i las ribeiras:
cad'ua sues augas

//

em tão duro inverno
corre a vida e as ribeiras:
ambas suas águas


frecha // flecha


dun arco ambisible
frecha atirada de l cielo:
gabilan a pique

//

de um arco invisível
seta atirada do céu:
gavião a pique

terça-feira, 22 de janeiro de 2013

niebe // neve


ua risa branca
cai para alhá la jinela:
stá se bien al lhume!

//

um sorriso branco
cai por fora da janela:
que bom à lareira!




segunda-feira, 21 de janeiro de 2013

Jó, 1, 12-22



Antoce dixo-le l Senhor a Satanás: mira, todo quanto el ten queda por tue cuonta, çque nun stendas la tue mano contra el. Apuis, Satanás saliu de delantre de l Senhor.
Nun cierto die an que ls filhos i las filhas de Job stában a quemer i a buer bino an ca l armano mais bielho,
bieno un mensageiro, que le dixo a Job: ls buis arában, i las burras pacien an pie deilhes, nesto aparecírun ls Sabeus, lhebórun todo, i passórun ls criados pula spada. Solo you scapei para te traier las amboras.
Inda el staba a falar, bieno outro i dixo: un fuogo de dius caiu se de l cielo, i queimou tanto las canhonas cumo ls pastores. Solo you scapei para te traier las amboras.
Mas inda este falaba, bieno outro i dixo: ls Caldeus fazírun trés grupos, botórun se acontra ls camelos i lhebórun los, apuis que passáran ls criados pula spada. Solo you scapei para te traier las amboras.
Inda aquele staba a falar i antrou outro, que dixo: ls tous filhos i filhas stában a quemer i a buer bino an ca l armano mais bielho,
i nesto ua airaçada mui fuorte lhebantou se de ls lhados de l zerto, abanando las quatro squinas de la casa, que se caiu anriba ls moços i estes morrírun se. Solo you scapei para te traier las amboras.
Ende Job lhebantou se, rasgou las bestimientas i rapou l pelo, botou se por tierra, an adoraçon, 
i dixo: sali znudo de la madre de mie mai, i znudo tornarei para alhá: l Senhor l dou, l Senhor l tirou: assi al Senhor le agradou, assi se fizo: bendito seia l nome de l Senhor.
An todas estas cousas nun pecou Job cun la sue boca, nien falou contra dius nanhue oufénsia.




domingo, 20 de janeiro de 2013

Taxa



sós naide na rue
quebra taxa la cidade:
lhibre cumo frol

//

és ninguém na rua
cobra-te taxa a cidade:
livre como flor



sábado, 19 de janeiro de 2013

niebros // zimbros


chube la lhadeira
berde eisército de lhanças:
niebros nas Arribas

//

sobe pela encosta
verde exército de lanças:
zimbros nas Arribas



quinta-feira, 17 de janeiro de 2013

la risa / o riso


rodriga florida
cun risas de frajoneira
que guapa la huorta

//

suporte florido
com risos de feijoeiro
que bonita a horta



la checharra i la formiga // a cigarra e a formiga



triste de l trabalho
çcansa alegre la formiga:
checharra le canta

//

triste do trabalho
descansa alegre a formiga:
canta-lhe a cigarra



quarta-feira, 16 de janeiro de 2013

15 de janeiro



quinze de janeiro
sant'amaro botelheiro
renhon de l eimbierno

//

quinze de janeiro
santo amaro dos butelos
coração do inverno



puortas // portas



nun tenes salida
que guárdan todas las puortas
cochino muntés

// 

já não tens saída
pois guardam todas as portas
javali do monte



domingo, 13 de janeiro de 2013

nuoba quadra de FR


quando las buonas palabras
de buono yá tráien pouco
solo las malas son buonas
que a outras ye l mundo mouco

//

quando as boas palavras
de bom trazem muito pouco
apenas as más são boas
que às outras o mundo é mouco

FR


outra quadra de FR


la fuorça que tantos pónen
a ourdir tanta maldade
bundarie para que l mundo
fura guapo, de berdade

//

a força que tantos põem
a tramar tanta maldade
bastaria para o mundo
ser bonito de verdade

FR



ua quadra de FR


puode haber pequeinhos cielos
andrento grandes einfiernos
cumo la calor que fazes
ne ls rigorosos eimbiernos

//

pode haver pequenos céus
dentro de grandes infernos
tal como o calor que fazes
nos rigorosos invernos


FR



l aire de l die / o ar do dia


ye de cinza l die
até las nubres t'afógan
apestas tristeza

//

é de cinza o dia
até as nuvens te esmagam
cheiras a tristeza



sexta-feira, 11 de janeiro de 2013

niebe / neve


todo quedou branco:
la niebe porriba l suolo
i andrento l miu pelo

//

tudo ficou branco: 
a neve a cobrir o chão
e no meu cabelo



quinta-feira, 10 de janeiro de 2013

cuonta nana (22)




LA SFUIRA / A DIARREIRA

un rato fui  eileito para governar la tierra de ls ratos 
[el nunca antendiu puis siempre dezie que fui eileito para mandar]
l tiempo fui passando i l rato sien nada fazer de l que pormetira
quando s’achegaba l tiempo de tornar a eilegir l governador, l rato esse apersentou se a botos
nada faziste, bien al alrobés, anganheste mos, faziste pouco de nós, nunca mos lhebeste a sério, i agora benes outra beç acá?!
nó, respundie el, andube mui malico puis siempre que querie fazer algua cousa daba me ua corréncia mui grande, i oumentou tanto tanto que staba a ber que m'afogaba na merda que you mesmo cagaba, mas agora, grácias a dius, yá me curei, i por esso me apersento delantre de bós de tripas lhabadas
ua sundaige cuncluiu que l mais de ls ratos stan çpuostos a botar nel outra beç

//

um rato foi eleito para governar a terra dos ratos
[ele nunca percebeu pois sempre dizia que foi eleito para mandar]
o tempo foi passando e o rato sem fazer nada do que prometera
quando se aproximava o tempo de voltar a eleger o governador, o dito rato apresentou-se a votos
nada fizeste, pelo contrário, enganaste nos, fizeste pouco de nós, nunca nos levaste a sério, e agora vens cá outra vez?!
não, respondia ele, estive muito doentinho pois sempre que queria fazer alguma coisa, ficava com uma diarreia muito forte, i ficou tão forte que estava a ver que morria afogado na merda que eu mesmo cagava, mas agora, graças a deus, estou curado e por isso me apresento perante vós de intestinos limpos
uma sondagem concluiu que a maioria dos ratos estão dispostos a votar nele outra vez






cuonta nana (21)



L ZERTOR // O DESERTOR

andaba tan farto de guerra
que ne ls anterbalos de las bombas se dedicaba a falar
culas yerbas, culs paixaros
i a mirar las nubres de barriga parriba
bien lo abisórun, mas nun adelantrou
acabou cundanado cumo zertor

//

andava tão cansado de guerra
que nos intervalos das bombas se dedicava a falar
com as ervas, com os pássaros
e a olhar as nuvens deitado de barriga para cima
bem o avisaram, mas não adiantou
acabou condenado com desertor



quarta-feira, 9 de janeiro de 2013

cuonta nana (20)




L PASSEIO // O PASSEIO

naquel die nun chobiu, nien na sumana atrasada
assi i todo, la ribeira rugie a modo de truniada
fui ende que le lhembrou que tanta auga solo poderie benir de mui loinje
las pequeinhas ribeiras angánhan bien, dixo alhá cun el
i cuntinou l sou passeio, apuis de ber la prisca zaparecer na auga rebuolta
//

nesse dia não choveu, nem na semana anterior
apesar disso, a ribeira rugia como trovoada
então lembrou-se de que tanta água apenas poderia vir de longe
as pequenas ribeiras enganam bem, disse para si próprio
e continuou o seu passeio, depois de ver a beata desaparecer na água revolta




cuonta nana (19)


L TALHO // O BANCO

era ua beç un talho adonde todo mundo se podie sentar
mas apareciu un tiu que dixo, you sou l duonho, quien se quejir sentar ten que pagar
i todo mundo passou a pagar muito denheiro, puis nun podie bibir sien l talho
un die, l duonho scachou l talho porque nun antendie nada de talhos
i apuis oubrigórun las pessonas todas que alhá se sentában i anté las outras a pagar la cumpustura de l talho
quando l talho quedou cumpuosto, l duonho cuntinou a dezir que era del i a oubrigar las pessonas a pagar por se sentar
las pessonas anrezinórun i quejírun acabar cun l talho
ende ampeçórun a ansinar nas scuolas que nun era possible bibir sien talhos
l mais de la giente acraditou, i la bida cuntinou cumo siempre

//

era uma vez um banco onde toda a gente se podia sentar
mas apareceu um homem que disse, eu sou o dono, quem se quiser sentar tem de pagar
e toda a gente passou a pagar muito dinheiro, pois não podia viver sem o banco
um dia, o dono partiu o banco porque não percebia nada de bancos
e depois obrigaram todas as pessoas que lá se sentavam e até as outras a pagar o arranjo do banco
quando o banco ficou arranjado, o dono continuou a dizer que  lhe pertencia e a obrigar as pessoas a pagar por nele se sentarem
as pessoas zangaram-se e quiseram acabar com o banco
nessa altura começaram a ensinar nas escolas que não era possível viver sem bancos
a maioria das pessoas acreditou, e a vida continuou como sempre

Fracisco Niebro




terça-feira, 8 de janeiro de 2013

cuonta nana (18)


Sabes cumo se diç peixe an anglés?
Nó, mas sei que gústan tanto del que todo mundo diç que ye fixe.


cuonta nana (17)


Cumo trabalhaba al lhado de la lhinha, passaba l tiempo a ber passar camboios.
L pior de todo éran ls abiones, que nun habie meia de fazéren l campo de abiaçon a caras a outro lhado.


cuonta nana (16)


Fui le a amostrar la burra, a ber se la bendie.
Quando l cumprador la staba a ouserbar, la burra dou le ua patada.
Carai, l'almanecha de la burra si ye bien braba!
Nó, nunca mordiu a naide.


segunda-feira, 7 de janeiro de 2013

diário 79


1. até las onze de la manhana houbo nubrina, mas ende albantou i bieno l sol, de modo que se staba bien a la bri(g)ada; l tiempo bai demudando, mas ls delores ye que son siempre ls mesmos, mas fago por nun le dar amportança.

2. staba eilhi a cozer ua berça, botei le ua patata i ua costielha de cochino, apuis boto le un azeitico porriba i queda ua cenica hounesta, que nun se puode quemer muito, percipalmente a la nuite; hoije parece que si stou algo melhor, mas ls anhos nun cúntan para todo, que hoije lhebórun un a  anterrar i inda era bien nuobo: fui a ser ouparado al páncreas, i nun sei que mais, i quedou se na ouparaçon; yá bés, nun hai que fiturar muito, que las cousas nistante se strampálhan.



domingo, 6 de janeiro de 2013

al fin



Fui al fin ua tarde d’ampeço de l anho, mas podie haber sido al fin de l anho ou de la bida ou de l mundo. Íban i benien las palabras, an puro ser, cumo se l sonido nun le fazira falta para nada. Aqueilhas palabras an que la boca le pon ua quelor branca, essa que las arrima al nada, faia de adonde todo se atira pa l baziu. Todo salie i seguie naturalmente l sou caminho, cumo la tarde abaixaba i nun podie deixar de abaixar. Sabes, esto nun son delores, ye la fin i hai que aceitar, nun tem buolta a dar. Podemos fazer de cuonta, até dezir que nun ye nada desso, mas inda ye pior. Todos para alhá bamos. Nun puodes fazer nada, nien naide. Nun son precisas palabras mais cumplicadas, nien estas son menos guapas que las outras. Ye triste la fin, cun nada mais que soledade para te tapar. Ye triste ser bielho, mas ser bielho i star malo ye ua tristeza inda mais grande. Mas hai que aceitar, puis esse inda ye l melhor modo de lhuitar pula bida.




teilha bana // telha-vã


a tembrar na nuite
la cama alba mira l cielo:
niebe furaqueira

//

a tremer na noite
a cama branca olha o céu:
neve buraqueira


sábado, 5 de janeiro de 2013

filósofo


pousado na tarde
uolhos chenos d'azeitunas
filosofa un tordo

// 

pousado na tarde
olhos cheios de azeitonas
filosofa um tordo



auga de risa // ribeiro cantante


fizo se l rieiro
ourquestra an auga de risa
tu bebes de boca

// 

o ribeiro fez-se
orquesta em água ridente
tu bebes de boca




sexta-feira, 4 de janeiro de 2013

pan! pan!


pan! pan! rue abaixo
passos que arrólhan la nuite
i tu sien drumir

//

pan! pan! rua abaixo
passos que embalam a noite
e tu sem dormir



milagre

nun speres bibir
de deseios d'anho nuobo:
cada die un milagre

//

viver não esperes
de desejos de ano novo:
cada dia um milagre



moscas d'anfáncia / mosca da infância


beranos d'anfáncia
ginástica a arroixar moscas
praga sien malzina

//

verões da infância
ginástica a espantar moscas
praga sem remédio