sexta-feira, 16 de março de 2012

queda mos mui caro l tiempo


quando quedares bielha has de tornar
a la cadeira de baláncio i seguir nua risa
ls zeinhos cun que ls páixaros cumpónen
sou bolo a sticar l lhençol de la selombra
pula tarde berde a bolar an tou pelo rúcio

has de mantener l lhibro cerrado antre
las manos anquanto sacas cuontas
de las lhembráncias que bénen chubindo
la lhadeira i deixas l milho crecer até
te perderes ne ls oulores ninos de la folhaije

talbeç gustes de te dezir cumo passou delgeiro
l tiempo nun tubira sido tan custoso i lhargo
mas yá todo angulhiste i sereno torna
agora que pouco te deixou cun sue fame
sien fin tan altos juros te quebrou pula bida

deixa te quedar an tou baláncio esse modo
que tenes de le dezires si nun sabes bien a quei
este fui l sfergante que sonheste un die
mas falta tanto tiempo inda que tenes de
cuntinar a sonhar que mos queda mui caro l tiempo





Sem comentários: