segunda-feira, 13 de junho de 2011

un gabilan que m'angulhiu la tarde


a las bezes, nun sei bien cumo, passa na mie rue ua tristeza, debagarosa i sola cumo nubrinas que se lhebántan de l oupor de nobembre: até bielhos miedos adóndia, a puntos de nun s'aguantáren de pies! fui quando me quedei a ber passar l tiempo, perdido nun gabilan que m'angolhiu la tarde i calhou para siempre l niu de ls rolicos que tráien çponeres dua lhuç lhebe cumo música: nun adelántran spantalhos, que la muorte acaba por pousar an qualquiera galho de la nueira, inda quando las moras solo ban raçadas.





Sem comentários: