domingo, 14 de março de 2010

Hourácio, Odas, IV, 09



Acauso nun cuides que se han de morrer las palabras
que you, nacido acerca l Aufido que al longe retomba,
por artes nunca antes coincidas
digo para que sónen a la par de las cuordas:

anque la purmeira praça agarre l Meónio
Houmero, nun stan scundidas las de Píndaro
nien de Ceos, nien de Alceu las rabiosas
Camenas nien las solenes de Estesícoro;

nien l que antigamente cumpuso Anacreonte,
çtruiu l tiempo; suspira inda l amor
i bíben las calores cunfiadas
pula moça Eólica a sue lhira.

Nun solo eilha ardiu, dun adúltero l bien peinado
l pelo i l ouro tecido ne ls sous bestidos
admirando i l’eilegança rial
i ls cumpanheiros, Heilena de Sparta,

nien Teucro l purmeiro que frechas cun Cidónio
arco atirou, nien ua sola beç Ílio
fui atacada, nun lhuitou l grande
Eidomeneu i Sténelo solico

cumbates dinos de ser dezidos pulas Musas; nien l faroç
Heitor ou l einérgico Deífobo las fuortes
porradas lhebou purmeiro
por bias de sues castas ties i filhos.

Antes de Agamémnon bibírun balientes
i muitos; mas todos nun chorados
i squecidos stan pisados por ua lharga
nuite, porque le falta l sagrado poeta.

Pouca lunjura bai de l’anterrada cobardie
i la bertude scundida. You a ti nas mies
páiginas nun te calharei sien lhoubor
nien deixarei que todos ls tous feitos,

á Lólio, sien mais nien menos ls ruoba l ambejoso
squecimiento. Tu tenes un sprito
que ye sabedor de las cousas i ne l faborable
tiempo cumo ne l ancierto ye hounesto,

ye vingador de la ganáncia creminal i arredando-se
del l denheiro que todo atrai para el,
i nun solo fui consul un anho,
mas siempre cumo bun i justo

juiç mais quijo l bien a la ganáncia,
i nun aceitou las perpinhas de ls culpados, de cabeça
lhebantada, por caterbas de giente einemiga
lhebou bitorioso ls sou eisército.

Al que ye duonho de muita cousa nun chamarás
feliç cun rezon: cun mais rezon merece
l nome de feliç l que de ls diuses
las oufiertas usa cun sabedorie

i sabe aguantar la dura probeza
i ten miedo de la zonra mais que de la muorte,
esse puls sous caros amigos
ou pula pátria nun ten miedo de se morrer.

Hourácio Flaco, Odas, Libro IV, 09
Traduçon de Marcus Miranda






[an lhatin:

Ne forte credas interitura quae
longe sonantem natus ad aufidum
non ante uolgatas per artis
uerba loquor socianda chordis:

non, si priores Maeonius tenet
sedes Homerus, Pindaricae latent
Ceaeque et Alcaei minaces
Stesichoriue graues Camenae;

nec aliquid olim lusit Anacreon,
deleuit aetas; spirat adhuc amor
uiuuntque commissi calores
Aeoliae fidibus pullae.

Non sola comptos arsit adulteri
crines et aurum uestibus inlitum
mirata regalisque cultus
et comites Helene Lacaena

primusue Teucer tela Cydonio
derexit arcu: non semel Ilios
uexata ; non puguauit ingens
Idomeneus Sthenelusue solus

dicenda Musis proelia; non ferox
Hector uel acer Deiphobus grauis
excepit ictus pro pudicis
coniugibus puerisque primus.

Vixere fortes ante Agamemnona
multi; sed omnes inlacrimabiles
urgentur ignotique longa
nocte, carent quia uate sacro.

Paulum sepultae distat inertiae
celata uirtus. Non ego te meis
chartis inornatum silebo
totue tuos patiar labores

impune, Lolii, carpere liuidas
obliuiones. Est animus tibi
rerumque prudens et secundis
temporibus dubiisque rectus,

uindex auarae fraudis et abstinens
ducentis ad se cuncta pecuniae,
consulque non unius anni,
sed quotiens bonus atque fidus

iudex honestum praetulit utili,
reiecit alto dona nocentium
uoltu, per obstantis cateruas
explicuit sua uictor arma.

Non possidentem multa uocaueris
recte beatum; rectius occupat
nomen beati, qui deorum
muneribus sapienter uti

duramque callet pauperiem pati
peiusque icto flagitium timet,
non ille pro caris amicis
aut patria timidus perire.]






Sem comentários: