domingo, 7 de fevereiro de 2010

Catulo i l retornar als clássicos



De la bida de Gaius Valerius Catulus [Catulo] pouco se sabe, a nun ser que naciu na cidade de Berona, ende pul anho 84 a.c. i que se haberá muorto solo cun 30 anhos, ende por 54 a.c. [hai quien apunte las eras de 87-57 a.c.]. Cheguei até el inda bien moço, quando studei lhiteratura lhatina, ende pula fin de ls anhos 60 de l seclo XX, mas fui subretudo a oubir ls Catuli Carmina de l grande cumpositor Karl Orff que me afiç a gustar de Catulo. Esso dou-se yá ne ls anhos uitenta de l mesmo seclo quando you própio fui porsor de música [1985-1990] i todos ls beranos fazie un cursico de pedagogie musical an uito dies, cun un músico pedagogo belga que le chamában Jos Wuytack, que se apersentaba cumo deciplo i seguidor de l método de Karl Orff pa l ansino de la música.

Neste blogue saliu la traducion de 35 poemas, que fúrun ls seguintes, cunsante la numaraçon tradicional de ls poemas de Catulo: 02, 03, 05, 07, 08, 11, 15, 21, 23, 26, 27, 30, 31, 35, 40, 46, 50, 51, 52, 58, 70, 72, 75, 76, 83, 85, 87, 92, 93, 100, 101, 103, 104, 107, 109. Outros traduzi, de cunho mais eirótico, cumo l 16, mas que eiqui agora nun bou a publicar. Talbeç un die. Yá an 2002 habien salido neste sítio
ls 05, 07, 26, 31, 51, 75, 85, 92, 93, 103. In anho apuis, fiç ua eidiçon lhemitada que le oufereci als alunos de las aulas de mirandés de la Associaçon de Lhéngua Mirandesa, an Lisboua, ne l anho letibo 2002-2002, ende habendo salido ls seguintes poemas de Catulo [a la par cun testos de Bergildo, Hourácio i Oubídio]: 05, 07, 26, 27, 31, 51, 70, 75, 85, 92, 93, 103, 109 [Poemas Lhatinos, scuolha i traduçon para mirandés por Marcus Miranda, eidiçon lhemitada, Lisboua, júlio de 2003]. Por ora bou-me a quedar porqui culas traduciones de Catulo, adonde stan muitas que nunca bi an pertués, mas esso talbeç seia pouca anformaçon mie.
Agora bou-me a botar por outros clássicos a que tamien bou muita beç, cumo ye l causo de Hourácio de que yá eiqui salírun muitas odas i tamien algues an 2002 ne l sítio que amentei arriba. Bamos a cuntinar a ber se ponemos an mirandés ua buona ambuça de las sues odas.

Neste blogue
, screbi, ne l die 5 de janeiro, a perpósito de Catulo i, an giral, de l retornar als clássicos: tornar als clássicos, cumo stou siempre a fazer, ye tamien un modo de le dar la honra de faláren la nuossa lhéngua: eilhes merécen i la nuossa lhéngua agradece, que assi yá nun se sinte tan sola nien ambergonhada, i mais, queda a saber que ls grandes clássicos nun andubírun loinge de ls temas i de ls modos que eilha apuntou cumo eissenciales pa la bida; quien nun sabe desto, tengo pena de la sue eignorança, mas bai siempre a tiempo de daprender; quien nun quier saber, antoce que s’amole.





Sem comentários: