domingo, 6 de setembro de 2009

007



[a meia tarde]

Por estas alturas de Setembre siempre habie quien iba a la feira de l Naso, que se fazie neste die. Se tubira que falar dessa feira, nunca mais me calhaba, esto sien cuntar culas fames que por alhá passei. Ye berdade, nun son buonas las lhembráncias, nien de la feira nien de la fiesta. Essa parte talbeç seia mais pa la mocidade de ls pobicos deilhi acerca que lhebában todo de casa, tenien arraial i essas cousas assi. Nada que chegasse a la nuossa fiesta de Santa Bárbela, mas cada un amanha-se cul que ten.

Ua beç, tenerie you catorze anhos i staba apreitado cumo criado. Miu pai nun tenie percison dessas cousas, mas nun sei que le dou. Raios ta parta, cada beç que se me lhembra até relouco. L amo mercou uas bacas i ua bitela, que inda nien era subranha. Alhá tube you i Jé Renife de las lhebar para Sendin. To la nuite a andar, a andar, i la ourbalheira a caier-mos nas costielhas, Carril Mourisco afuora.

Ende pula Cruç de Martinç Fernandeç, an zlado de la Quinta de Cordeiro, la bitela struncou l relate cun que benie presa. Á mai, l que nun fui pa la agarrar! A correr de nuite por aqueilhas touças, caiendo eiqui i lhebantando-me eilhi, nien sei cumo nun me matei. Todo acabou por se quedar an rasgones de calças i arregunhones de piernas. Mesmo quando caí a un poço, la mie suorte ye que era pouco fondo i la auga pouca.

Cheguei, raiaba l die. Zaiunemos-mos i ala pa la feira de Trancoso a lhebar la bacada. Chegábamos a tardar ua sumana. Ls caminos éran malos, mas la bacada iba por sou pie, de modo que siempre andubo dun lhado pa l outro.

Cuntában que deilhi las lhebában pa l Soito, an Sabugal, i apuis las passában para Spanha. Essa parte you nunca bi.

Anque stéiamos solo a meia tarde, nun se me lhembra de l que comi al almuorço de hoije. Mas estes feitos tan antigos pássan-me na cabeça cumo se se stubíran a dar agora. Baia un home a antender estas cousas.





1 comentário:

Diestru disse...

Vaya bona que ta a puosta de bitela mirandesa...