terça-feira, 3 de junho de 2008

Las raposas chenas de sede


Ua beç, las raposas, todas mui chenicas de sede, ajuntórun-se a la borda de l riu Menandro. L riu, nessa altura, lhebaba ua corriente mui fuorte. Eilhas bien s’animában uas a las outras, mas nun habie meia de nanhue deilhas ser la purmeira a botá-se al riu.
Al fin de algun tiempo ua deilhas puso-se a fazer caçuada de las outras, agabando-se de ser la mais baliente. I, nesto, botou-se a l’auga mui fouta. La corriente, que era mui fuorte, arrastrou-la pa la bena de l’auga, i las outras raposas ampeçórun a boziar anquanto la seguien zde la borda:
- Nun mos deixes, cumpanheira, buolbe i cunta-mos cumo ye que poderemos buer auga sien correr peligro.
Mas la raposa, anquanto era arrastrada i bendo que yá nun tenie salbaçon possible, respundiu-le:
- Agora nun puodo, que bou a lhebar ua mensaige para Mileto; quando bolbir yá bos cuntarei.

Porqui se bei cumo ls fanfarriones acában por traier siempre l peligro a la mano.

Sem comentários: