domingo, 9 de março de 2008

Eidital de la Fé i Abiso Giral 1



«Quando se lerá l Édito de la Grácia, Abiso Giral i l mandado de sue Majistade

Acabado l sermon, se publicará l Édito de la Grácia, por un clérigo, an alta boç i que se antenda, i ne l mesmo Édito eirá çclarado por quanto tiempo la grácia se dá, l que l besitador assinará, cunsante la grandura de l lhugar, mas nunca passará de trinta dies. Apuis de l Édito de la Grácia, lerá-se l mandado de sue Majistade que por el ha por bien de perdonar ls bienes als que andrento de l dito tiempo cunfessórun sues culpas i, al fin, se lerá l Abiso Giral»

Regimiento (de l'Anquesiçon) de D. Francisco de Castro (1640), Lhibro I, Títalo IV, 11.




«Eidital de la Fé i Abiso Giral de que se fala ne l Lhibro I, Títalo IV, 11


Ls anquesidores apostólicos contra la heirética maldade i apostasie nesta cidade i arcebispado de .... i sou çtrito, etc.. Fazemos saber als que la persente bíren ou deilha por qualquiera modo tubíren notícia que, cunsidrando nós la oubrigaçon que tenemos de buscar, castigar i arrincar de raiç todo l delito i crime de heiresie i apostasie para mais grande cunserbaçon de las buonas questumes i pureza de nuossa santa fé católica i sendo anformados de que algues pessonas, por nun tenéren purfeito coincimiento de ls casos que perténcen al Santo Oufício, déixan de benir a denunciar alguns deilhes i que nun stá bien ourientado a este ancumbeniente, por bias de se publicáren solo nas alturas an que hai autos de fé, pul pouco atento cun que se óuben naqueilha oucasion ls eiditales an que ls ditos casos se améntan, i deseando achar modo para que ls fieles crestianos nun quéden culas sues cuncéncias ancargadas i cerradas culas squemunhones que se fázen nesses eiditales, mos pareciu mandar publicar outra beç todos ls ditos casos cun esta nuossa carta de abiso, pula qual, Authoritate Apostolica, mandamos a todas i qualesquieras pessonas eiclesiásticas, siculares i rigulares, de qualquiera grado, stado, statuto, orde i cundiçon que séian, eisentas i nun eisentas, por bias de la santa oubediença i cun amanaça de squemunhon maior ipso facto incurrenda, i de que solo nós podemos absolber, que até deiqui als purmeiros trinta dies a seguir, que le mandamos puls trés canónicos abisos, termo preciso i oubrigatório, dando-le a dieç dies por cada abiso, béngan a denunciar i a manifestar delantre de nós l que soubíren de ls casos que abaixo ban çclarados.
Se sáben ou oubírun que algun crestiano batizado haia dezido ou feito algue cousa arrada contra la nuossa santa fé católica i contra aqueilho que ten, acradita i ansina la Santa Madre Eigreija de Roma, inda que la sában an segredo natural, cumo seia de fuora de la cunfisson.
Que algue pessona, apuis de ser batizada, tenga ou haba tubido fé na lei de Moisés, apuis de l redadeiro perdon giral, que saliu l die cinco de l més de janeiro de 1605, nun recoincendo a Jasus Cristo Nuosso Redentor por berdadeiro Dius i Messias, pormetido als patriarcas i porfetizado puls porfetas, fazendo ls ritos i cerimónias judies, quier dezir, nun trabalhando als sábados, antes se bestindo neilhes cumo an fiesta, ampeçando la guarda a la sesta a la tarde, nunca comendo chicha de cochino, lhiebre, coneilho i peixe sien scamas i las outras cousas bedadas na lei bielha, ayunando l ayuno de l die grande, que ben ne l més de setembre, culs outros que ls judius questúman de ayunar, festejando sues Páscoas, rezando ouraciones judies, dando banho a sous defuntos i amortalhando-los cun camisa lharga de panho nuobo, i ponendo-le anriba ua mortalha drobada, i calçando-le calçones de lhino, i anterrando-los an tierra birge i foias mui fondas, i chorando cun sues adaínhas a cantar cumo fázen ls judius, i ponendo-le na boca granos de aljófar ou denheiro de ouro ou prata, i cortando-le las unhas i guardando-se-las, i comendo an mesas baixas i ponendo-se atrás la puorta por duolo ou fazendo algun outro feito que se apareça a respeitar la lei de Moisés.
Que algun crestiano apuis de batizado bai atrás ou haba ido atrás an algun tiempo de la maldita seita de Mafamede, ouserbando algun de ls preceitos de l sou Alcoran.
Que tenga ou haba tubido por buona la seita de Lutero, Calbino ou de algun outro heireije de ls antigos i modernos cundanados pula Santa Sé Apostólica.
Negando ou dubidando star rial i berdadeiramente l cuorpo de Nuosso Senhor Jasus Cristo ne l Santíssemo Sacramiento de la Oucarestie i deber de ser benerado cula mesma adoraçon que le ye debida a Dius.
Negando ou dubidando haber Paraíso pa ls buonos i einfierno pa ls malos i Pergatório adonde las almas que neste mundo nun sastifázen anteiramente sues culpas son purgadas, antes de íren a gozar la bienabienturança.
Negando ou dubidando que ls sufraijos de l'eigreija, cumo tal missas, ouraciones i smolas, aporbéitan a las almas de ls defuntos que stan ne l fuogo de Pergatório.
Negando ou dubidando séren las pessonas oubrigadas, por mandado debino, a cunfessáren ls sous pecados als curas, dezindo que bonda solo cunfessáren-se a Dius.
Pensando mal ou dubidando de alguns artigos de la fé.
Negando ou pensando mal de ls sacramientos de Santa Madre Eigreija, cumo tal de l de la orde i de l matrimónio, celebrando ou cunfessando sien tenéren ordes de missa, ou casando-se publicamente delantre l'eigreija, apuis de haber feito boto solene de castidade ou agarrando ordes sagradas, ou casando-se pula segunda beç stando bibo l purmeiro home ou mulhier.

(cuntina)




Sem comentários: