apories

Nun gustaba que la tierra fazira
pouco del,
la fuorça de ls milagres de colheitas
yá na fin.
Scapou-se, que eimigrar era l camino
de bibir.

Agora l'alma toda quedou chena
de suidade.
Nun quier tornar a oubir aqueilha risa
de la tierra.
De nun poder ou nun querer tornar,
sien fin chora.

Uns cun fé an milagres nun salírun,
tamien chóran.
Séntan-se todos nas ancruzelhadas
de ls caminos
I spéran que la scuolha abaixe dreita
pa l sou mundo.

Farcisco Niebro